‌ ‌گُمشده

ای غریبه ترین اشنای من، حال که تامل میکنم.. میفهمم هزاران درد در این جمله پنهان است، مثل داستان من و تو، که من اشناترینت بودم اما الان، غریبه ترین اشنایی هستم که میشناسی‌.

برای غرورم، بهت نمیگویم چقدر دوستت دارم. اما به یاد میاورم خیلی دوستت داشتم.

بهت نمیگویم زیبایی، اما هنوز محو زیباییت هستم.